Στην πλούσια ιστορία του τένις, κανένας αγώνας δεν έχει αφήσει το αποτύπωμά του στα βιβλία των ρεκόρ όσο η επική αναμέτρηση μεταξύ του Αμερικανού Τζον Ίσνερ και του Γάλλου Νικολά Μαχούτ στο πρώτο γύρο του Wimbledon το 2010. Αυτός ο μαραθώνιος, που διήρκεσε 11 ώρες και 5 λεπτά και απλώθηκε σε τρεις ημέρες, δεν ήταν απλώς ένας αγώνας τένις – ήταν ένα φαινόμενο που ξεπέρασε τα όρια της ανθρώπινης αντοχής και άλλαξε για πάντα τους κανονισμούς του αθλήματος.
Τα Βασικά Στοιχεία του Αγώνα
Ο αγώνας ξεκίνησε την Τρίτη 22 Ιουνίου 2010 στο Court 18 του All England Club, ένα σχετικά μικρό γήπεδο που έμελλε να γίνει το σκηνικό της μεγαλύτερης “μάχης” στην ιστορία του τένις. Ο Ίσνερ, τότε Νο.23 στην παγκόσμια κατάταξη, αντιμετώπιζε τον Μαχούτ, Νο.148, σε έναν αγώνα πρώτου γύρου που κανείς δεν περίμενε ότι θα γινόταν θρύλος.
Το τελικό σκορ: 6-4, 3-6, 6-7(7), 7-6(3), 70-68 υπέρ του Ίσνερ, με το πέμπτο σετ να διαρκεί 8 ώρες και 11 λεπτά – περισσότερο από οποιονδήποτε ολόκληρο αγώνα στην ιστορία του τένις μέχρι τότε.
Γιατί Διήρκεσε Τόσο Πολύ;
Αρκετοί παράγοντες συνέβαλαν στην απίστευτη διάρκεια αυτού του αγώνα:
- Οι Κανονισμοί του Wimbledon
Το 2010, το Wimbledon δεν είχε ακόμα εισαγάγει το tie-break στο τελευταίο σετ. Αυτό σήμαινε ότι οι παίκτες έπρεπε να συνεχίσουν να παίζουν μέχρι κάποιος να προηγηθεί με διαφορά δύο games. Σε αντίθεση με το US Open, που είχε tie-break σε όλα τα σετ από το 1970, το Wimbledon διατηρούσε αυτή την παράδοση που επέτρεπε τα “ατελείωτα” τελευταία σετ. - Τα Χαρακτηριστικά των Παικτών
Τόσο ο Ίσνερ όσο και ο Μαχούτ ήταν εξαιρετικοί servers. Ο Ίσνερ, με ύψος 2,08μ., είχε ένα από τα πιο δυνατά και αποτελεσματικά σερβίς στην ιστορία του τένις. Ο Μαχούτ, αν και λιγότερο γνωστός, ήταν επίσης ένας εξαιρετικός server. Αυτό οδήγησε σε πολλά γρήγορα games όπου ο server κέρδιζε εύκολα, με ελάχιστες ευκαιρίες για break. - Η Επιφάνεια του Γηπέδου
Το χορτάρι του Wimbledon ευνοεί παραδοσιακά τους καλούς servers, καθώς η μπάλα γλιστράει περισσότερο και αναπηδά χαμηλότερα σε σύγκριση με άλλες επιφάνειες. Αυτό έκανε ακόμα πιο δύσκολο για τους παίκτες να “σπάσουν” το σερβίς του αντιπάλου τους.
Τα Ρεκόρ που Καταρρίφθηκαν
Ο αγώνας Ίσνερ-Μαχούτ κατέρριψε σχεδόν κάθε ρεκόρ διάρκειας και στατιστικών στην ιστορία του τένις:
Μεγαλύτερη Διάρκεια Αγώνα: 11 ώρες και 5 λεπτά (ο προηγούμενος μεγαλύτερος αγώνας ήταν 6 ώρες και 33 λεπτά)
Μεγαλύτερο Σετ: Το πέμπτο σετ διήρκεσε 8 ώρες και 11 λεπτά
Περισσότερα Games σε Έναν Αγώνα: 183 games συνολικά
Περισσότερα Games σε Ένα Σετ: 138 games στο πέμπτο σετ
Περισσότερα Άσοι: Ο Ίσνερ πέτυχε 113 άσους και ο Μαχού 103, συνολικά 216 (προηγούμενο ρεκόρ: 96 άσοι σε έναν αγώνα)
Συνεχόμενα Κερδισμένα Service Games: Ο Μαχού κέρδισε 66 συνεχόμενα service games
Περισσότερα Κερδισμένα Games από Ηττημένο: Ο Μαχού κέρδισε 91 games, περισσότερα από οποιονδήποτε άλλο ηττημένο στην ιστορία
Η Χρονολογική Εξέλιξη του Αγώνα
Πρώτη Ημέρα (Τρίτη, 22 Ιουνίου)
Ο αγώνας ξεκίνησε στις 6:13 μ.μ. τοπική ώρα. Τα πρώτα τέσσερα σετ εξελίχθηκαν σχετικά φυσιολογικά, με τον Ίσνερ να κερδίζει το πρώτο, τον Μαχούτ το δεύτερο, τον Μαχούτ το τρίτο σε tie-break και τον Ίσνερ το τέταρτο επίσης σε tie-break. Το πέμπτο σετ ξεκίνησε, αλλά λόγω έλλειψης φωτός, ο αγώνας διακόπηκε στις 9:07 μ.μ. με το σκορ στο 4-4.
Δεύτερη Ημέρα (Τετάρτη, 23 Ιουνίου)
Ο αγώνας συνεχίστηκε στις 2:05 μ.μ. και συνεχίστηκε για 7 ώρες και 6 λεπτά χωρίς κανένας παίκτης να καταφέρει να “σπάσει” το σερβίς του αντιπάλου του. Το Court 18 γέμισε ασφυκτικά, με θεατές να συρρέουν για να παρακολουθήσουν το ιστορικό γεγονός. Στις 9:11 μ.μ., με το σκορ στο 59-59, ο αγώνας διακόπηκε ξανά λόγω σκοταδιού.
Τρίτη Ημέρα (Πέμπτη, 24 Ιουνίου)
Ο αγώνας συνεχίστηκε στις 3:40 μ.μ. Μετά από άλλα 20 games, ο Ίσνερ κατάφερε επιτέλους να “σπάσει” το σερβίς του Μαχούτ στο 138ο game του πέμπτου σετ, κερδίζοντας τον αγώνα με 70-68.
Οι Συνθήκες και οι Προκλήσεις
Οι παίκτες αντιμετώπισαν πρωτοφανείς προκλήσεις κατά τη διάρκεια αυτού του μαραθώνιου:
Σωματική Εξάντληση: Και οι δύο παίκτες έφτασαν στα όρια της αντοχής τους. Ο Ίσνερ αργότερα παραδέχτηκε ότι δεν μπορούσε καν να σηκώσει το χέρι του για να σερβίρει προς το τέλος του αγώνα.
Ψυχολογική Πίεση: Η διαρκής ένταση και η αβεβαιότητα για το πότε θα τελειώσει ο αγώνας δημιούργησαν τεράστια ψυχολογική πίεση.
Διατροφικές Προκλήσεις: Οι παίκτες έπρεπε να καταναλώνουν τροφή και υγρά κατά τη διάρκεια των διακοπών για να διατηρήσουν την ενέργειά τους.
Έλλειψη Ύπνου: Η αβεβαιότητα για το πότε θα συνεχιστεί ο αγώνας επηρέασε τον ύπνο των παικτών τις νύχτες μεταξύ των ημερών του αγώνα.
Ο Αντίκτυπος στους Παίκτες
Η επίδραση αυτού του επικού αγώνα στους δύο πρωταγωνιστές του ήταν σημαντική:
Τζον Ίσνερ
Παρά τη νίκη του, ο Ίσνερ ήταν τόσο εξαντλημένος που έχασε τον επόμενο αγώνα του από τον Ολλανδό Τιέμο ντε Μπάκερ με 6-0, 6-3, 6-2, χωρίς να καταφέρει να πετύχει ούτε έναν άσο. Ωστόσο, ο αγώνας τον έκανε παγκοσμίως γνωστό και έμεινε στην ιστορία ως ένας από τους πρωταγωνιστές του μεγαλύτερου αγώνα τένις όλων των εποχών.
Νικολά Μαχούτ
Παρά την ήττα του, ο Μαχούτ έγινε επίσης διάσημος παγκοσμίως. Η αξιοπρεπής του εμφάνιση και η απίστευτη αντοχή του κέρδισαν τον σεβασμό της παγκόσμιας κοινότητας του τένις. Ωστόσο, όπως και ο Ίσνερ, η καριέρα του δεν έφτασε ποτέ σε μεγάλα ύψη μετά από αυτόν τον αγώνα.
Αλλαγές στους Κανονισμούς – Η Κληρονομιά του Αγώνα
Ο αγώνας Ίσνερ-Μαχούτ άφησε μια σημαντική κληρονομιά στο άθλημα:
Το 2019, το Wimbledon εισήγαγε επιτέλους το tie-break στο 12-12 του τελευταίου σετ, αναγνωρίζοντας ότι οι υπερβολικά μεγάλοι αγώνες μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά τόσο τους παίκτες όσο και το πρόγραμμα του τουρνουά. Το Australian Open και το French Open ακολούθησαν με παρόμοιες αλλαγές, και από το 2022, όλα τα Grand Slam έχουν κάποια μορφή tie-break στο τελευταίο σετ.
Αναμνηστική Πλάκα
Το All England Club τοποθέτησε μια αναμνηστική πλάκα στο Court 18 για να τιμήσει αυτόν τον ιστορικό αγώνα, με τα ονόματα των παικτών και το τελικό σκορ.
Πολιτιστικός Αντίκτυπος
Ο αγώνας έγινε θέμα ντοκιμαντέρ, βιβλίων και αμέτρητων άρθρων, ξεπερνώντας τα όρια του αθλητικού ρεπορτάζ και γινόμενος ένα παγκόσμιο πολιτιστικό φαινόμενο.
Ο αγώνας Ίσνερ-Μαχούτ παραμένει ένα μνημείο ανθρώπινης αντοχής, αποφασιστικότητας και αθλητικού πνεύματος. Είναι απίθανο να δούμε ποτέ ξανά έναν τόσο μακρύ αγώνα, λόγω των αλλαγών στους κανονισμούς που προκάλεσε. Ωστόσο, η κληρονομιά του θα παραμείνει για πάντα στην ιστορία του τένις ως η απόλυτη δοκιμασία σωματικής και ψυχικής αντοχής.
Όπως είπε ο Ίσνερ μετά τον αγώνα: “Δεν ξέρω πώς να το περιγράψω. Απλώς παίζαμε τένις. Προφανώς έπαιζε και αυτός τένις. Απλώς συνέχιζε. Είναι πραγματικά απίστευτο.”
Δείτε ολόκληρο τον αγώνα εδώ: